პარასკევს, 11 მარტს სოციალური ქსელებით გამოქვეყნებული პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების გაშუქება მნიშვნელოვანი ეთიკური ტესტი აღმოჩნდა მედიისთვის და საზოგადოებისთვის. აღსანიშნავია, რომ ტელე მედიის უდიდესი ნაწილი ძირითადად საკმაოდ კარგად გაუმკლავდა ამ გამოწვევას.

გარდა იმისა, რომ თავად ჩანაწერები უკანონოდ იყო მოპოვებული და გავრცელებული ინტერნეტში, პასუხისმგებლიან მედიას უნდა გაეცა პასუხი ეთიკურ კითხვაზე: დაისახავდა თუ არა ამ ვიდეოების გავრცელება მათ მიერ საზოგადოების კანონიერი ინტერესების დაცვას მიზნად და აღემატებოდა თუ არა დაცული სიკეთე მიყენებულ ზიანს. (იხილეთ „მაუწყებელთა ქცევის კოდექსი, თავი 10. მუხლი 34, მუხლი 35);

მედიის ძირითადმა ნაწილმა ამ კითხვას უარყოფითი პასუხი გასცა, ჩათვალა რა, რომ არ არსებობდა საზოგადოებრივი სიკეთე, რომელიც უკანონოდ მოპოვებული ამ პირადი ჩანაწერების გავრცელებას გაამართლებდა. ამ მედია საშუალებებმა ან არ გააშუქეს, ან გააშუქეს პირადი ცხოვრების ამსახველი ამ კადრების გავრცელება, როგორც დანაშაული.

თუმცა იყო შეცდომებიც და ასევე იყო მედიის გარკვეული ნაწილი, რომელიც ერთხმად და თანმიმდევრულად ატარებდა არა კადრების გადამღებ-გამავრცელებელთა, არამედ მათში ასახულ პირთა პასუხისმგებლობის დასმისა და ზნეობრივ-მორალური განსჯის ხაზს.

ცხადია, საკმაოდ რთულია დააკვირდე და აღწერო მედია-საშუალებათა სრული სპექტრის რეაქცია ამ ფაქტზე, თუმცა „მედიის განვითარების ფონდის" მიერ განხორციელებული 4 დღის (11-14 მარტი) მედია- მონიტორინგი, რომელიც მოიცავს 6 გაზეთს, 8 ტელევიზიასა და 5 საინფორმაციო სააგენტოს, სამსჯელოდ გარკვეულ მასალას გვაძლევს.

მონიტორინგის სამიზნე მედიიდან, როგორც ორგანიზაციის მიერ პარასკევს გავრცელებულ განცხადებაში იყო აღნიშნული, რამდენიმე დარღვევა გამოვლინდა:სააგენტო „ინტერპრესნიუსმა" 16:11 სთ-ზე გაავრცელა ინფორმაცია ამ ფაქტის შესახებ, რომელიც აღნიშნული პირის, ასევე გავრცელების არხის იდენტიფიცირების შესაძლებლობას იძლეოდა. დაახლოებით 5 წუთში სააგენტომ ეს ინფორმაცია აიღო საიტიდან. ანალოგიური შინაარსის მასალა რადიო "ფორტუნამაც” გაავრცელა. ორივე მედია-საშუალებამ ოფიციალურად მოიხადა ბოდიში ამ ფაქტის გამო. სააგენტო „ინტერპრესნიუსმა" ასევე გაავრცელა განცხადება გამომშვები რედაქტორის სამსახურიდან დათხოვის შესახებ.

იყო მედია-საშუალებები, რომლებმაც ვიდეოში ასახული პირის პირდაპირი ან ირიბი იდენტიფიცირება მოახდინეს, რომელთა შორისაც მხოლოდ ერთი იყო ჩვენი მონიტორინგის სამიზნე, თუმცა მათ აქ მიზანმიმართულად არ დავასახელებთ, რადგან ამ მედია-საშუალებებს ამ დრომდე არ მოუხსნიათ მასალები თავისი საიტებიდან.

ზოგადად პოლიტიკოსთა და საზოგადოების რეაქცია ძირითადად გმობდა პირადი ცხოვრების ამსახველი კადრების ფარულად გადაღება-ტირაჟირებას, თუმცა მედიის რესპონდენტებს შორის აღმოჩნდნენ ადამიანები, რომლებმაც გააკეთეს სექსისტური და/ან მორალისტური განცხადებები და იდენტიფიცირებული მსხვერპლის დადანაშაულება სცადეს. მაგალითად პარლამენტარმა, კოალიცია „ქართული ოცნების" წევრმა სოსო ჯაჭვლიანმა განაცხადა,: "ისე უნდა ვიცხოვროთ, რომ კომპრომატად არ იქცეს ეს[პირადი ცხოვრება]. საერთოდ, პოლიტიკაში უნდა იყვნენ წესიერი ადამიანები;” პარლამენტარის ეს განცხადება მედია-საშუალებების უმრავლესობამ გააშუქა.

თუმცა, მსგავსი განცხადებების მთავარ ტრიბუნად გასული ოთხი დღის განმავლობაში სააგენტოები „საქინფორმი", „მარშალპრესი" და გაზეთი „ალია" იქცნენ.

მაგალითად „საქინფორმის" რედაქტორმა, რომელმაც „ინტერპრესნიუსის" მიერ ფაქტის გამოქვეყნებას საგანგებო მიმართვა მიუძღვნა, სადაც აღნიშნა, რომ „ამორალური რეპუტაციის მქონე ამბიციურ პოლიტიკოსებს არ უნდა ჰქონდეთ სახელმწიფოში მაღალ თანამდებობებზე დაბრუნების პრეტენზია;..."

მორალისტებს შორის აღმოჩნდნენ მაგალითად ცოტნე გამსახურდია, რომლის მოსაზრებასაც ამ თემაზე სააგენტო „მარშალპრესი" და შემდეგ გაზეთი „ალიაც" ბეჭდავს და რომლის ძირითადი არსიც ისაა, რომ „ღალატი არ პრავდება, რაც უნდა მოინდომონ ენჯეოშნიკებმა ან თანაპარტიელებმა ..."

ასევე მწერალი, „ქართული ოცნების" დამფუძნებელი მერაბ შათირიშვილი, რომლის ფბ სტატუსსაც გაზეთი „ალია" აქვეყნებს: „ერთი ამბავი რომ აგვიტეხავს, ადამიანის პირადი ცხოვრება დაცული უნდა იყოსო, კი, ბატონო, იყოს, მარა, ჩვენ ხომ არჩევნებზე პოლიტიკურ მოღვაწეებსდეპუტატებად მათი ღირსების, პირადი მოწესრიგებულობის გამო ვირჩევთ?..ჩვენ, ამომრჩევლები, ასეთ შემთხვევაში შეურაცხყოფილები, გაბითურებულები არ ვრჩებით?..ხელისუფლებაში ღირსეული დედაკაცები და მამაკაცები არ უნდა იყვნენ?.." (ფბ სტატუსი")(წყარო: ალია, 14-20 მარტი);

გაზეთი „ალიას" რუბრიკა „ხალხის აზრიც" იგივე ტენდენციას ანვითარებს მსგავსი მოსაზრებებისა და სექსიზმის ტირაჟირებით: „ქალი რომ ხარ და პოლიტიკოსი, თან იცი, რა დონის მოსმენები და თვალთვალი იყო, წინდახედულად არ უნდა მოიქცე?"... „უზნეობა ყველგან უზნეობაა. მე არ ვიცი, რა იყო იმ ვიდეოზე, მაგრამ ფაქტია, რაღაც ამაზრზენი იყო, რომლის ნახვაც დაუშვებელია ნორმალური კაცისთვის (ხაზს ვუსვამ - კაცისთვის). რაც აუცილებლად უნდა დაიგმოს, გინდ გართობისთვის იყოს და გინდ სიამოვნებისთვის. პოლიტიკოსი უნდა იყოს ზნეობის ეტალონი, რაც რთულია, როგორც ჩანს". (წყარო: ალია, 14-20 მარტი);

მორალის თემას ეძღვნება გაზეთ „ალიას" ჟურნალისტის ლევან ჯავახიშვილის მოსაზრებაც: „მან ქმარს უღალატა, შვილებს უღალატა, თანაგუნდელებს უღალატა, ოჯახის სიწმინდე შეურაცხყო, ფეხებზე დაიკიდა და მე, რიგით ამომრჩეველსა და მოქალაქეს, და სამშობლოს ვითომ რატომ არ გვიღალატებს?’’ და ჟურნალისტის ბაკურ სვანიძის გამოსვლა სააგენტო „მარშალპრესზე": „ქართველი საზოგადოება რატომ არ განიხილავს იმას, რომ ეს არის არა მხოლოდ „პირადი ცხოვრება”, არამედ "უზნეო პირადი ცხოვრება”???? კი ბატონო! უნდა დაისაჯოს გამავრცელებელი! მაგრამ თუკი ასეთი საქციელის ჩამდენ მამაკაცებს საზოგადოება აღარ აძლევს უფლებას იყოს გარკვეულ თანამდებობაზე – იგივე მიდგომა რატომ არ აქვთ ქალის მიმართ????..." - ამბობს იგი.